فوتبال یکی از ورزش هاییست که تا حد زیادی به آمادگی جسمانی و البته تاکتیک پذیری بازیکنان بستگی دارد. تیم هایی که این دو فاکتور در بازیکنانشان وجود داشته باشد خوب نتیجه میگیرند و تیم هایی نیز که حتی یکی از این دو فاکتور را دارا نباشند، نتیجه ی مناسبی نخواهند گرفت. البته علاوه بر این، فوتبال بازی ثانیه هاست و همچنین عواملی همچون خوش شانسی یا بدشانسی تیم، نوع داوری، کیفیت زمین و ... نیز در نتایج تاثیر گذارند. اما معمولاً تیم هایی که در یک تورنومنت طولانی مدت مثل لیگ قهرمان میشوند، همان دو فاکتور اصلی اولیه یعنی آمادگی جسمانی و تاکتیک پذیری را دارا هستند.

شاید تا 4 هفته ی پیش، مشکل پرسپولیس با این فاکتور ها بود. اما به تدریج افشین قطبی توانست با تغییر مکان برخی از بازیکنان در داخل میدان، تیم را به صورتی در بیاورد که حداقل یک زنگ تفریح برای تیم های دیگر نباشد! پرسپولیسی که مقابل مقاوت سپاسی دیدیم، طوری بازی کرد که شخصیت پیروزی را داشت و فقط روی یک اتفاق یک گل خورد و در ادامه نیز نتوانست جهت بازی را تغییر دهد.

مسئله اینجاست که تیم پرسپولیس، هنوز باور ندارد که باخت های خارج از خانه اش در برابر ابومسلم و فولاد فقط و فقط بر اثر ضعفی بوده اند که در آن زمان در دفاع تیم وجود داشته و البته اکنون تقریباً بر طرف شده. پرسپولیس باور ندارد که میتواند در شیراز با چندین گل مقاوت را در هم کوبد و به همین دلیل است که از آن همه موقعیت، به هیچ چیز نمیرسد و به راحتی روی یک موقعیت نه چندان مهم گل میخورد. به قول داریوش مصطفوی: راحت گل میخوریم و سخت گل میزنیم! البته گفته های ما در این نوشته را به حساب طرفداری از نتیجه ی ضعیف هفته ی قبل نگذارید. اما به هر حال ما واقعاً حقمان باخت نبود.

این تیم اگر در خارج از خانه نیز مثل بازی هایی که در تهران انجام میدهد حریفان را تار و مار کند، خیلی راحت بالاتر از رقبا قرار خواهد گرفت. روز پنج شنبه ما در شرایطی به مصاف صبا باتری میرویم که در دو سال اخیر، به غیر از بازی رفت فصل قبل که همه دیدند داوری چگونه سر پرسپولیس را برید و بازی 2-2 مساوی شد، در دیگر بازی ها کاملاً برتر بوده ایم و مطمئن باشید اگر پرسپولیس مثل چند هفته ی اخیر بازی کند، صبا باتری مغلوب خواهد شد.

در قسمت "نظرات دوستان" منتظر نظرات گرانبهای شما در ارتباط با این بازی هستیم ...