بهشت جای سالمهاست&

درچندین جای قرآن مجیدگناه بعنوان بیماری قلب ذکر شده ازآن جمله درسوره بقره آیه10خداوندمتعال می فرماید: دردلهای آنها(یعنی منافقین)یک نوع بیماریست پس خداوندبربیماریشان بیفزاید.همچنین اگردلی راکه ازانواع گناهها وبیماریها پاک باشد آنراقلب سلیم وسبب سعادت دانسته ودرسوره شعراآیه89 می فرماید:« روزقیامت مال وفرزندان سودی نخواهدداشت مگرکسیکه خدایرا بیابدباقلب سلیم»       

باتوجه به آیات فوق،اموراعتباری دنیوی مانندمال و....تنهابه کار حیات دنیوی می خوردامابرای زندگانی پس از مرگ تنها«دل سالم » است که به دردمی خورد وشخص ازآن بهره میبرد.

اصلاًیکی ازنامهای بهشت دارالسلام<1> است، یعنی خانه افرادی که سالم ازهربیماری وآلودگی هستند.بنابراین کسانی که به گناهان آلوده اندبایدآنقدردربیمارستان جهنم بمانند تاازآن آلودگیهاپاک شده وشفا بیابند آنوقت بتوانند به بهشت وارد گردند ،مگر بیماری هایی که هیچ قابلیت علاج نداشته باشد مانند:کفر، نفاق ، بغض خداودوستان خدا،که چنین بیمارانی باید همیشه درآن زندانخانه بمانند.

حضرت علی علیه السلام می فرمایند:

بدن آدمی شش حالت دارد:سلامت،مرض،مرگ،حیات،خواب وبیداری.وجان انسانی نیزدارای شش حالتست:حیات جان علم ومرگش جهل،مرضش شک وتردیدوسلامتش یقین،خوابش غفلت وبیداریش حفظ ومراقبت است.<2>

ونیز میفرماید:«زینهارکه فقروتهیدستی ازجمله بلاهااست وسخت ترازتهیدستی بیماری بدنست وسخت ترازبیماری بدن بیماری دل است،زینهارکه فراوانی مال ازنعمتها است وبرترازآن سلامتی بدن وبرتر ازآن پرهیزگاری دل است» یعنی: پاکی ازانواع آلودگیهاوگناهان.